بهشت صالحین

مردی از شیعیان خدمت حضرت صادق علیه السلام آمد و شكایت از فقر و تنگدستی نمود حضرت فرمود (انت من شیعتنا و تدعی الفقر و شیعتنا كلهم اغنیاء) تو از دوستان مائی و اظهار فقر و تنگدستی میكنی با اینكه تمام شیعیان ما بی نیاز و غنی هستند. آنگاه فرمود ترا تجارت پرفایده ایست كه بی نیازت كرده عرضكرد آن تجارت چیست ؟ فرمود اگر كسی از ثروتمندان بگوید روی زمین را برای تو پر از نقره میكنم و از تو میخواهم دوستی و ولایت اهل بیت پیغمبر را از قلب خود خارج كنی و نسبت بدشمنان آنها دوستی و محبت پیدا نمائی آیا حاضر میشوی این كار را بكنی ؟ عرض كرد نه یابن رسول الله (ص ) اگر چه دنیا را پر از طلا بنماید! فرمود پس تو فقیر نیستی : بینوا كسی است كه آنچه تو داری نداشته باشد، حضرت مقداری مال باو بخشیدند و مرخص شد.