بهشت صالحین

یكی از مسلمین در مدینه در عصر رسول خدا(ص ) در بستر مرگ قرار گفت ، او از ثروت دنیا ز شش غلام بیشتر نداشت ،و چند دختر كوچك نیز داشت ، او كه احساس كرد در آستانه مرگ قرار گرفته ، غلامان خود را آزاد كرد و برای دختران كوچك خود چیزی نگذاشت و سپس از دنیا رفت .

طبق معمول جنازه او را به خاك سپردند، جریان مرگ او و بجا ماندن كودكان یتیم او را به رسول خدا(ص ) خبر دادند. پیامبر (ص ) از اینكه او غلامان خود را آزاد كرده (و در ظاهر، نیكی نموده ولی در باطن به كودكان خود ترحم ننموده و آنها را از ثروت دنیا محروم كرده ) متاثر گردید و فرمود: چنانچه به من اطلاع می دادید، من نمی گذاشتم او را در قبرستان مسلمین دفن كنید، زیرا او كودكان خود را از ثروت دنیا بی نصیب كرده و آنان را فقیر و بی پناه گذاشته تا دست گدائی به سوی مردم دراز كنند.