بهشت صالحین

روزی موسی ـ علیه السّلام ـ از محلی عبور می‌كرد، در مسیر راه مردی را دید كه دست‌هایش را به سوی آسمان بلند كرده و با حالت خاصی از گریه و زاری دعا می‌كند و خواسته‌هایش را از درگاه خدا می‌طلبد.
موسی ـ علیه السّلام ـ از آنجا گذشت و پس از یك هفته مراجعت نمود، باز دید او در همان محل، مشغول دعا و زاری است و حاجت خود را از خدا می‌طلبد.
در این هنگام خداوند به موسی ـ علیه السّلام ـ وحی كرد:
ای موسی اگر آن مرد آن قدر دعا كند كه زبانش بریده شود و بیفتد دعایش را به استجابت نمی‌رسانم مگر اینكه از طریقی كه من به او امر كرده‌ام وارد شود. «یعنی رهبری پیامبران و اوصیاء آنها را بپذیر و با این اعتقاد دعا كند».

سراپا غرق عصیانم خدایا ز من بگذر پشیمانم خدایا
همی دانم كه غفار الذنوبی ببخشا جرم و عصیانم خدایا

یقین دارم كه ستار العیوبی بپوشان عیب و نقصانم خدایا
گنه كارم من و بخشنده‌ای تو بدرگاه تو گریانم خدایا